Wat een hengst! We blikken terug op het schitterende verhaal achter Baloubet du Rouet die een belangrijk aandeel had in het succes van de familie Pessoa.
Jumping is veruit de populairste en wereldwijd meest gemediatiseerde ruitersportdiscipline. De huidige en vorige wereldsterren genieten een grote populariteit en dat geldt ook voor een aantal paarden die geschiedenis schreven met ophefmakende prestaties in competitieverband. Zo zijn de namen Milton en Jappeloup, de twee gezworen vijanden, voor altijd gegraveerd in het collectief geheugen. Net zoals die – recenter – van Baloubet du Rouet.
Voor een uitzonderlijke carrière, zoals die van Baloubet du Rouet in de jaren 90 en begin jaren 2000, is een dosis geluk nodig. Dat valt de kastanjebruine hengst te beurt omdat hij wordt ondergebracht bij de Pessoa’s: een emblematische en charismatische ruitersportfamilie. Maar ook het omgekeerde is waar, want Baloubet sublimeerde ook de carrière van Rodrigo Pessoa. Hij hielp de legendarische Braziliaanse ruiter aan enkele van de mooiste successen, zoals de olympische titel in Athene in 2004.
De familie Pessoa
Baloubet wordt geboren op 8 mei 1989. Dat gebeurt in de fokkerij van Rouet waar hij al snel het mooiste veulen is. Zijn geboorteplaats ligt in Saint Aubin de Terregatte, vlakbij de Mont-Saint-Michel en het Kanaal. Daar had zijn begeleider Louis Fardin het lumineuze idee gehad om een van zijn beste fokmerries, Mésange du Rouet, te laten dekken door de raszuivere Galoubet A. Deze laatste stond niet alleen bekend voor zijn prestaties onder het zadel van de Fransman Gilles Bertrán de Balanda, maar ook omdat hij de vader was van heel wat kampioenen, waarvan Baloubet de grootste zal worden.
De combinatie van het rustige karakter van de moeder en het vurige temperament van de vader zorgt er voor dat de Selle Françaishengst al vanop jonge leeftijd een sterke persoonlijkheid uitstraalt. Nadat hij in eerste instantie door de veearts Blanchard wordt gekocht, wordt hij op 3-jarige leeftijd verkocht aan de Portugees Diego Pereira Coutinho – ‘een bevlieging, als bij een plotse verliefdheid’, zegt hij – en start zijn jumpingcarrière op samen met de Fransman Rémy Bourdais. Na die leerschool in competities voor jonge paarden komt Baloubet terecht bij de Braziliaanse tovenaar Nelson Pessoa; een vriend van Diego Pereira Coutinho. Zijn kundige handen zorgen ervoor dat de mooie hengst zal uitgroeien tot een jumpingtopper op het allerhoogste internationale niveau.
Samen bereiken Baloubet du Rouet en Nelson Pessoa de finales van het WK voor 6-jarigen en het Frans kampioenschap voor 7-jarigen. Zij zijn ook finalist op de Wereldruiterspelen van Rome in 1998. Eerder dat jaar heeft de hengst zich ook al getoond onder het zadel van Rodrigo Pessoa, de zoon van Nelson, met winst in zijn eerste Wereldbekerfinale. ‘Maar dat is nog maar het begin. Voor de echte bevestiging is er nog een grote klapper nodig, zoals bijvoorbeeld een olympische titel’, aldus de Braziliaan daags na zijn overwinning in Helsinki.’
Er prijken al snel een paar nieuwe finales op de erelijst van het duo: 1999 in Göteborg en 2000 in Las Vegas. Dat laatste is een straffe prestatie want tot op heden is Baloubet het enige paard dat erin slaagde om die prestigieuze competitie drie jaar na elkaar te winnen. Baloubet deelt met zijn ruiter de drang om te winnen. De ultieme bekroning volgt in Athene op de Olympische Spelen van 2004. Cian O’Connor beëindigt er de competitie als winnaar, maar Waterford Crystal, het paard van de Ier, test tot twee keer toe positief op verboden middelen. Daardoor komt de gouden medaille en de olympische titel toe aan Rodrigo Pessoa en aan Baloubet du Rouet die zo definitief de legende binnenstapt.
‘Een grote meneer!’
De carrière van Baloubet is goed voor liefst 65 overwinningen. Een daarvan is de Grote Prijs op de Audi Equestrian Masters in Brussel in 2005. Het wordt een van zijn laatste uitschieters, want zijn eigenaar Diego Pereira Coutinho haalt hem eind 2006 weg uit de competities. Het is tijd voor het sportieve pensioen voor de beste Selle Français uit de geschiedenis en voor een nieuw hoofdstuk, want alle fokkers ter wereld zijn natuurlijk geïnteresseerd in mogelijke nakomelingen. De hengst die het grootste deel van zijn carrière doorbracht in de Haras de Ligny vlakbij Namen, verhuist naar de fokkerij van Linalux in Ciney.
‘Baoubet had een sterk karakter en veel persoonlijkheid’, herinnert Audrey Franche zich. Zij was meer dan twee jaar lang zijn amazone en groom in het centrum van Linalux, waar hij op de allerbeste zorgen kon rekenen. ‘Hij was een grote meneer die wist wat hij wou. Hij had nog enorm veel energie en die moest je in goede banen leiden.’
Tijdens zijn carrière als fokhengst maakte Baloubet zijn opwachting in heel wat hengstenshows in gans Europa. Dat vond hij ook leuk. ‘Hij werd een ander paard zodra hij werd voorgesteld’, lacht Audrey France. ‘Zodra hij de rand van de piste bereikte, wist hij dat hij verondersteld werd om de show te verzorgen. Hij wist dat hij daar was om zich te tonen en daar hield hij van’, aldus de amazone die de allerbeste herinneringen overhoudt aan haar samenzijn met deze topkampioen. ‘Ik prijs me gelukkig dat ik zijn pad heb mogen kruisen. Ik krijg er vandaag nog kippenvel van. Baloubet sprak tot de verbeelding. Wat een schitterend paard!’
Onuitwisbare nalatenschap
Eind november 2010 vertrok Baloubet uit België richting Portugal. Daar had Diego Pereira Coutinho voor hem een rustige oude dag geregeld, ver van alle drukte. Het is daar dat hij in alle stilte overlijdt, op 7 augustus 2017. Hij werd 28 jaar. Het droeve nieuws wordt pas tien dagen later officieel bekendgemaakt. Ook Rodrigo Pessoa verneemt het pas dan. ‘Je kwam toe als een kind, maar al vanaf je eerste sprong toonde je een enorm potentieel. Het begin was niet makkelijk, maar je was zo intelligent dat je meteen begreep hoe het moest. Je groeide op en werd een van de grootste paarden in de geschiedenis. Talent, schoonheid, energie, kracht, intelligentie en elegantie maakten jou tot de allerbeste’, aldus de Braziliaan in zijn huldeblijk aan Baloubet.
Omdat hij bekend stond als een hengst met goede genen, zorgde Baloubet ook na zijn sportief afscheid voor heel wat kampioenen in de jumpingsport, maar ook in de military. De prestaties van zijn nakomelingen zorgden er trouwens voor dat hij twee opeenvolgende jaren (2012 & 2013) de ranking aanvoerde van beste fokhengst ter wereld. Hij is vandaag de vader van meer dan 500 paarden die actief zijn of waren op het internationale toneel. Een zoveelste bewijs van zijn onuitwisbare nalatenschap binnen de ruitersportwereld.
Comments are closed.