Er was eens… een jonge Duitse wees die ervan droomde om horloges te maken. Als symbool van tijdloze luxe was Rolex aanwezig bij de uren van duizenden – zowel beroemde als anonieme – mensen. Het veranderde voor altijd de manier waarop we de tijd aflezen. Met zin voor innovatie, kwaliteit én avontuur.
Hans Wilsdorf (1881-1960), de oprichter van Rolex en de uitvinder van de Oyster, bracht een revolutie teweeg binnen onze relatie met tijd. Wat hem zo geniaal maakte? Dat hij het nut begreep van een polshorloge. In 1905 specialiseerde hij zich in de import/export van prestigieuze Zwitserse horloges. De saga van het bekendste horlogemerk begint dan en daar, toen de visionair uit Beieren in Londen zijn bedrijf Wilsdorf and Davis oprichtte. In 1908 liet hij het merk Rolex registreren met een kantoor in La Chaux-de-Fonds (Zwitserland).
De naam Rolex zou ontleend zijn aan een samentrekking, ofwel van de woorden ‘Horlogerie Exquise’, ofwel van de merken Rolls-Royce en Timex, waarvan hij en zijn partner Davis fan waren. Net zoals Henry Ford de auto niet heeft uitgevonden, noch Steve Jobs de telefoon, is Hans Wilsdorf evenmin de bedenker van het polshorloge, waar hij sterk in geloofde (in die tijd leek het dragen van een polshorloge veel te extravagant, zeker voor mannen, red.). Maar net als de twee voorgaande briljante ondernemers – met hun invloed op respectievelijk de auto- en de communicatiewereld – veranderde de oprichter van Rolex voor altijd de manier waarop we de tijd aflezen.
Het merk creëerde een fascinerend horloge-epos door zich te richten op innovatie, kwaliteit en zin voor avontuur.
De voorstelling van het eerste Rolex-horloge in Biel veroorzaakte heel wat sensatie. De kalibers werden vervaardigd in Biel terwijl de montage, controle en verkoop uitgevoerd werden vanuit Genève. Wilsdorf bewees dat een kaliber dat klein genoeg was om in een polshorlogekast te passen verbazingwekkend nauwkeurig kon zijn. Zijn horloges werden dan ook twee keer na elkaar, in 1914 en 1915, bekroond met een ‘Klasse A’-certificaat van het bekende Kew Observatory in Engeland, het eerste ooit voor een polshorloge! Dankzij die onderscheiding werd erkend dat Rolex-horloges even nauwkeurig zijn als maritieme chronometers, de referentie bij uitstek in die tijd. In de jaren 20 werden de overtuigingen van Hans Wilsdorf aldus bevestigd: het polshorloge bleek perfect in lijn met zijn tijd en paste zowel aan de pols van een vliegtuig- als van een autopiloot. Op 34-jarige leeftijd gaf de meesterhorlogemaker vervolgens de aanzet voor zijn grootste project: een volledig waterdicht horloge vervaardigen.
Oyster-tijd
‘Heren, laten we het glas heffen op de Oyster! De oester is de puurste creatie ter wereld. Van bij haar geboorte versiert ze haar binnenkant met parelmoer, een subliem materiaal dat ze haar hele leven lang onderhoudt en hernieuwt. Niemand verzorgt zijn binnenste zo goed als een oester die niet het geringste stofje, noch onzuiverheid tolereert. Als ze zich niet kan ontdoen van een ongewenste gast, isoleert ze hem en maakt ze er een parel van. Wel, heren, we hebben niet alleen de kwaliteiten van de oester geleend, maar ook haar naam!’ Aldus Hans Wilsdorf tijdens een galadiner in januari 1927. De gasten waren er zich zeker niet van bewust dat ze naar een toespraak luisterden die de horlogegeschiedenis in zou gaan.
Vanaf 1926 nam Wilsdorf een patent op een horlogekast met schroefkroon die de waterdichtheid van zijn horloges verhoogde. De eerste Rolex Oyster was geboren: water-, lucht- en stofdicht. Het werd één van de bekendste (en meest verkochte) modellen uit de Zwitserse horlogegeschiedenis. ‘Een miniatuurfort dat je aan je pols kan dragen’, schreef een gespecialiseerde journalist. De consumenten van die tijd stonden echter een beetje sceptisch tegenover horloges die claimden volledig waterdicht te zijn. Bij wijze van demonstratie liet Wilsdorf volle aquariums plaatsen in de etalages van zijn winkels waarin zijn horloges werden tentoongesteld. Een succes!
In juli 1927 sponsorde hij een sportevenement: de oversteek van het Kanaal door de zwemster Mercedes Gleitze (in 15u15min!) … met de bekende Rolex Oyster om haar pols. Dat bleek het begin van een lange traditie van nauwe relaties tussen Rolex-horloges en hun bijzondere dra(a)g(st)ers: van ontdekkingsreizigers en sportievelingen zoals Jean-Claude Killy, Jackie Stewart, Roger Federer en Tiger Woods, tot artiesten zoals operazangeres Kiri Te Kanawa, rockster Eric Clapton en tenor Placido Domingo. Zonder daarbij de bekende ‘Big Three’ te vergeten, drie van de grootste golfnamen uit de jaren 60-70: Arnold Palmer, Jack Nicklaus en Gary Player (in een periode van 28 jaar won dit trio 34 majors, waarbij de ziel van het spel en fair-play steeds centraal stonden, red.). Ook vandaag nog dragen de ‘Rolex Ambassadors’ de zin van het merk voor avontuur en voortdurend streven naar excellentie uit.
In 1931 zagen de Oyster Perpetual en de Rotor (een automatisch veeropwindmechanisme) het levenslicht. In 1938 volgde de ‘Bubble Back’, de bijnaam voor het meestermouvement waaraan Rolex een oscillerend gewicht toevoegde dat 360° kon draaien, de aanzet voor een betrouwbaar en robuust automatisch kaliber.
Meer dan 100 jaar na zijn oprichting is Rolex meer dan ooit mee met zijn tijd.
In 1945 werd de vanaf toen ‘eeuwigdurende’ Oyster het eerste horloge dat de datum kon aangeven. 1953 was dan weer het jaar van alle records dankzij de komst van de mythische ‘Submariner’, die bestand was tegen een druk van 100m. Zijn bekendste boegbeeld was niemand minder dan James Bond himself, Sean Connery, die het horloge droeg in de film ‘Dr. No’ aan de zijde van Ursula Andress, waarna het uitgroeide tot een cultobject. In juli 1960, toen Wilsdorf op 79-jarige leeftijd overleed, liet hij een bedrijf achter met stevige wortels, dat universele en tijdloze horloges vervaardigt die synoniem zijn met uitmuntendheid en prestige.
De Daytona-mythe
En hoe kunnen we Rolex ter sprake brengen zonder het over de Daytona te hebben, wellicht de grootste horlogemythe van de 20ste eeuw? Op de verzamelmarkt is de ‘Paul Newman Rolex Cosmograph Daytona’ in staal uit 1969 het moeilijkst te vinden – en de waarde ervan blijft stijgen. De Hollywoodacteur, die in 2008 overleed, zou zeker ontzet zijn door de hoge bedragen die vandaag voor het model worden gelegd, want voor hem had dit mooie object maar één nut: met precisie de tijd en de timing aangeven van zijn ritten aan het stuur van zijn racewagens op de circuits van Daytona of Le Mans.
In de film ‘Winning’ van James Goldstone (1969), die zich afspeelt tijdens de Indy 500, draagt hij de bekende Cosmograph in staal met zwarte ‘exotische’ wijzerplaat. De mythe rond de Daytona dikte verder aan toen een magazine enkele jaren later een foto publiceerde van Gianni Agnelli die met zijn arm tegen de mast van een jacht leunt, waarbij zijn Rolex Cosmograph Daytona (het klassieke 6263-model met bleke wijzerplaat) goed in het oog springt. De foto ging de wereld rond en blies het model, dat er in twintig jaar tijd niet echt in geslaagd was om zijn publiek te vinden, nieuw leven in. De Daytona werd een symbool van rijkdom en nonchalance. Ook vandaag nog blijft Rolex voor de doorsnee-klant synoniem met innovatie, kwaliteit en zin voor avontuur.
Sinds de jaren 60 is de hoofdzetel van Rolex gevestigd in de buurt van Genève, in een hightech gebouw van Juillard & Addor omringd door water, een knipoog naar de waterdichte prestaties van de eerste Rolex-horloges. De belangrijkste Rolex-fabriek staat nog altijd in Biel en biedt werk aan meer dan 1500 mensen. Verder zijn er nog drie andere sites in Zwitserland: een fabriek in Le Locle, een andere gewijd aan juwelen en wijzerplaten in Chêne-Bourg en een groot R&D-centrum in Plan-les-Ouates, waar 1800 mensen tientallen verschillende beroepen uitoefenen. Laten we ook niet vergeten dat Rolex de enige horlogefabrikant is die over zijn eigen gieterij beschikt. Het bedrijf, dat eigendom is van de Hans Wilsdorf Foundation, is nooit afgeweken van de oorspronkelijke droom van de oprichter: de tijd verheerlijken.
Comments are closed.